Ks. Jan Korygacz

    Ks. Jan Henryk Korygacz (ur. 19 czerwca 1962 roku w Żninie). W młodości mieszkał w
miejscowości Szelejewo, z którą jest bardzo związany. Jego rodzinną parafią
jest parafia pw. Matki Bożej Pocieszenia i Św. Mikołaja w Gąsawie. W tej parafii został
ochrzczony oraz przyjął I Komunię Świętą. Rodzice już nie żyją, mama Marianna z domu Duch,
a tata Franciszek. Ma dwoje młodszego rodzeństwa: siostrę Małgorzatę i brata Aleksandra.

    Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Szelejewie. Po jej ukończeniu uczęszczał do liceum zawodowego w Żninie.
Liceum ukończył w zawodzie mechanika budowy i naprawy maszyn i urządzeń przemysłowych.
Maturę zdał w 1981 roku. W 1987 roku miał obronę pracy magisterskiej
pt. „Cele i zadania katechezy w Catechesi tradendae”. Pracę magisterską pisał u
ks. dr Józefa Nowaczyka. 
    Duży wpływ na jego powołanie kapłańskie mieli jego rodzice, którzy byli ludźmi głęboko
wierzącymi i mieli wielki szacunek do kapłaństwa. Z grona kapłanów wielki wpływ na wybór
drogi kapłańskiej miał jego proboszcz, ks. kanonik Wacław Kamiński, więzień obozu
koncentracyjnego w Buchenwaldzie i Dachau. On  przygotował go również do I Komunii św.
i do bierzmowania. On przez pierwsze dwa lata w seminarium miał wpływ na jego
przygotowanie do kapłaństwa. W szkole średniej wpływ na jego życie mieli prefekci, przede
wszystkim ks. Jan Graczyk i ks. Zdzisław Owsianowski. Powołanie kapłańskie rodziło się
przez lata jego życia, chociaż nie był ministrantem, ze względu na odległość do kościoła,
zawsze żył obecnością Pana Boga. Myśli związane z wyborem tej drogi pojawiły się w szkole
średniej, na przełomie trzeciej i czwartej klasy.
    Po święceniach kapłańskich, 1 lipca 1987 roku,  podjął pracę jako wikariusz w
 parafii Św. Wawrzyńca w Nakle. Po roku, 1 lipca 1988 roku,  dostał zmianę do parafii
 Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bydgoszczy. Po ośmiu latach  dostał zmianę do
Bazyliki Prymasowskiej w Gnieźnie, w której pracował od 1 lipca 1996 roku do
31 lipca 2004 roku.

    Pierwszą parafią, w której podjął pracę jako proboszcz, była i do dzisiaj jest
 parafia Św. Brata Alberta w Różannie. Pracę w tej parafii rozpoczął 1 sierpnia 2004 roku.

    W seminarium był przez dwa lata kronikarzem w Rycerstwie Niepokalanej i przez
 kilka lat odpowiedzialnym za Ognisko Misyjne. Poza tym angażował się w różne imprezy
 sportowe. Na pierwszej parafii uczył dzieci religii od piątej do ósmej klasy Szkoły
 Podstawowej w Nakle. Był odpowiedzialny za służbę liturgiczną.
W parafii MBNP w Bydgoszczy przez pierwsze dwa lata uczył
 religii w salkach parafialnych, natomiast od 1990 roku rozpoczął pracę w liceum
ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy. Przez rok opiekował się służbą
 liturgiczną. Wspólnie z młodzieżą uczącą się i pracującą założył Stowarzyszenie Osób
Niepełnosprawnych i Dzieci z Rodzin Patologicznych. Organizował dla nich spotkania,
wycieczki i wyjazdy na letni wypoczynek. Przez dwa lata pracował z grupą anonimowych
alkoholików. Opiekował się grupą , która promowała kult Miłosierdzia Bożego.
Dla młodzieży prowadził spotkania biblijne.
    W parafii katedralnej uczył religii w liceum ogólnokształcącym im. Bolesława
Chrobrego w Gnieźnie. Wspólnie z młodzieżą przygotowywał jasełka i różne przedstawienia.
Organizował wyjazdy „pod rybę” i wycieczki. W parafii prowadził oazę młodzieżową,
służbę liturgiczną. Przygotowywał młodzież do bierzmowania. Dla dzieci i młodzieży
z parafii organizował wycieczki, wypoczynek zimowy i letni w Drewnie. W dekanacie był
przez cztery lata duszpasterzem młodzieży.
    Obecnie, jako proboszcz niewielkiej parafii liczącej 864 osoby, przygotowuje dzieci
do I Komunii św., młodzież do bierzmowania i do małżeństwa. Raz w miesiącu jest spotkanie
dla Stowarzyszenia Wspierania Powołań  Kapłańskich, nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego,
katecheza biblijna dla dorosłych. Raz na kwartał jest wydawana gazetka parafialna
„Brat – nasz święty”, licząca 12 stron . Dla dzieci, młodzieży i dorosłych jest salka
komputerowa z internetem  i biblioteka parafialna, licząca ok. 3000 książek. Wspólnie z
dziećmi i młodzieżą organizuje wieczornice, przedstawienia. Dla dzieci i młodzieży
organizuje wycieczki, kolonie. Co roku organizowana jest pięciodniowa wycieczka w różne zakątki naszej ojczyzny. Poza tym uczy młodzież religii w Zespole Szkół w Bielicach.
Od kilku lat jestem kapelanem w Warsztatach Terapii Zajęciowej „Radosne serca” w Bielicach.
Od października tego roku kapelanem w Domu Opieki Społecznej w Skubarczewie.
 W dekanacie jest duszpasterzem rolników.